Hæstiréttur staðfesti í dag dóm Landsréttar frá því sl. haust þess efnis að allur ferðatími flugvirkja hjá Samgöngustofu skilgreinist sem vinnutími. Flugvirkinn hafði því betur gegn íslenska ríkinu. Dómurinn hefur fordæmisgildi fyrir allan vinnumarkaðinn, hvort tveggja opinbera og almenna vinnumarkaðinn.
Í stuttu máli gengur niðurstaða dómsins út á að ef starfsmenn sem ferðast til annars áfangastaðar en reglubundinnar starfsstöðvar í því skyni að inna af hendi störf sín að kröfu vinnuveitandans, þar sem ferðatíminn er til lengri tíma en dagvinnutíma nemur, telst ferðatíminn til vinnutíma. Ber vinnuveitanda að tryggja lágmarksréttindi starfsmanns á þeim tíma lögum samkvæmt. Samgöngustofa og ríkið höfðu hafnað kröfu um að viðurkenna allan ferðatíma í ferðum milli landa sem vinnutíma, þrátt fyrir að sá hluti ferðatímans sem féll innan dagvinnutíma hafi verið viðurkenndur sem vinnutími og laun greidd fyrir dagvinnutímann. Byggir dómsniðurstaðan á túlkun á vinnutímaskilgreiningu, sem innleidd er í íslensk lög úr vinnutímatilskipun ESB. Héraðsdómur leitaði ráðgefandi álits EFTA-dómstólsins í því skyni að fá túlkun þess dómstóls á því hvernig skýra bæri umrætt ákvæði. Taldi EFTA-dómstóllinn að um vinnutíma væri að ræða þegar starfsmaður í svipaðri stöðu og flugvirkinn er í ferðum á vegum vinnuveitanda. Fallist var á dómsniðurstöðu EFTA-dómstólsins í málinu á öllum dómstigum hérlendis. Dómur Hæstaréttar er endanleg dómsniðurstaða um dómkröfu flugvirkjans.
Niðurstöðu Hæstaréttar er að finna hér: https://www.haestirettur.is/domar/_domur/?id=cdc3ef5b-6e88-4b16-a886-5644e6987ec1
